ګرانو میرمنو او ښاغلو
پښتونخوا او بلوچستان زموږ خاوره ده. موږ د ډیورنډ کرښې دواړوخواوو ته یوه کورنۍ یو. د ډیورنډ کرښې دواړو خواووته زموږ دخاوری او ولس بیا یووالی زموږ حق دی. موږ خپل حق او د خپلی خاوری او ولس بیا یووالی غواړو.
پاکستان د تېرو ۵۰ کلونو راهیسې د ډیورنډ کرښې دواړو غاړو ته افغانان شکنجه کوی او ځوروي یې. پاکستان د ډیورنډ کرښې په دواړو غاړو کې د افغانانو پر وړاندې بې شمېره ظلمونه کړي دی او د بېلابېلو طریقو څخه یې کار اخیستی دی. لاندې موږ غواړو د هغې یوازې یوه برخه ذکر کړو:
- پاکستان د ډیورنډ کرښې دواړو غاړو ته تر دوو میلیونو زیات افغانان وژلی دی.
- په پښتونخوا او بلوچستان کې هر هغه څوک چې د ازادۍ او عدالت غوښتنه کوي معمولاً بې له کومې نښې ورکېږي، زندان ته اچول کېږي، شکنجه کېږي، د تړلو دروازو تر شا لنډه محاکمه کېږي او ډېر کله وژل کېږي.
- هر چا چی د مطبوعاتو او یا تلویزیوني بحثونو دلارې د پاکستان پر سیاست نیوکه کړې وي، نو اکثره داسې کسان نیول سوي دی، شکنجه سوي دی او ډیر نفر وژل سوي دي. د پاکستان ستراتیژي دا ده چې د ډیورنډ کرښې دواړو غاړو ته د افغانانو پر ضد د وحشت څخه کار واخلي او بېره خپره کړي.
- د ډیورنډ کرښې دواړو غاړو ته افغانان اوسیږي چې یو له بل سره خپلوی لري اویودبل یی ودونه کړی دی . کله چې افغانانو غوښتل د ډیورنډ کرښې هغې غاړې ته د خپلوانو د لیدو یا واده کولو د پاره سفر وکړي، پاکستان به د څو هفتو دپاره د دوی پر مخ لار وتړل. پاکستاني پولیسو دغه کسان نه پرېښودل چی دډیورنډ دکرښی هغه غاړی ته ولاړسی. پاکستاني پولیسو په وار وار دغه کسان په سوټیانو وهلي دی چې ماشومان، ښځې او بوډاګان پکې شامل وه. څوپلا پاکستاني پولیسو پر هغو خلکو ډزې کړي دیی چې غوښتل یې دډیورند تر کرښی ور واوړي، کله کله یې خلک وژلي او ټپیان کړي هم دي. د ماشومانو، ښځو او بوډاګانو په ګډون به خلکو د لارې د خلاصیدو دپاره په هفتو هفتو انتظار ایستلی، پر سړکانو به بیدیدل ځکه چې دوی غوښتل دد ډیورنډ دکرښی بلې غاړې ته د خپلو خپلوانو دلیدو دپاره ولاړسي. .
- د پاکستان حکومت د افغانانوڅخه و پښتونخوا او بلوچستان ته د تګ دپاره د پاکستان ویزې غواړي. پاکستان دغه حق نه لری ځکه پښتونخوا او بلوچستان زموږ خاوره ده. موږ خپلې خاورې ته د سفر دپاره ویزې ته اړتیا نه لرو. له همدې امله موږ له پاکستان څخه غواړو چې پښتونخوا او بلوچستان ته د تګ لپاره د افغانانو څخه ویزې و نه غواړي. په افغانستان کې د پاکستان سفارت او قونسلګریانو د افغانانو څخه د پاکستانی ویزو دپاره تر ۷۰۰ ډالرو پورې رشوت اخلي. داسې هم سوي دی چې پاکستان ځينې افغانان پښتونخوا او بلوچستان ته نه پریښول په داسې حال کې چې د پاکستان ويزه يې هم درلوده .
- پاکستاني چارواکو تل د هغو افغان سوداګرو تجارتی مالونه چې د سمندر دلاری د کښتی په ذریعه د پاکستان بندر ته راتلل، نیولي او پرته له کوم دلیله یې افغانستان ته د هغوی د تګ مخه نیولې ده. په دې توګه، پاکستاني چارواکو غوښتل، چې دا مالونه په بندر کې د اوږدې مودې د پاره معطله کړي او وروسته ددغه مالونو د ایله کولو په وخت کې د افغان سوداګرو څخه د بندرونو د فیس او مالیاتو په توګه د ډیرو پیسو غوښتنه وکړي. کله کله به افغان سوداګرو د خارجی هیوادو څخه دپاکستان د بندر پرلار په یخچال لرونکو کانتینرونو کې غوښې او نورو یخچالی مواد واردول او غوښتل به یې چې افغانستان ته یې یوسی، پاکستاني چارواکو به دغه مواد په بندر کی معطله کړل تر څوچی دغه مالونه به خراب سول او وبه یی غورځول افغان سوداګرو ته هر کال د د ډیرومیلیونونو ډالرو په ارزښت تاوانونه واوښتل. پاکستاني چارواکو ددغه طریقو څخه د افغان سوداګرو د ځورولو، د هغوی څخه د زیاتو پیسو د اخیستلو او هغوی ته د لوی مالي زیانونود اړولو دپاره کار اخیستلی.
- موږڅو پل اوازې اوریدلي دي چی د پاکستاني چارواکو او پولیسو له خوا پر افغان ښځو جنسي تیري سوی دي. دا ډول پېښې تل د عامو خلکو پټې ساتل شوي، ځکه چې جنسي تېری په افغانستان کې د قربانیانو او د هغوی د کورنیو دپاره یو ډول شرم بلل کیږی ځکه نو چاته حال نسی ویلای.
د پاکستان حکومت، د پاکستان استخباراتې ادارې او د پاکستان پوځ د ډیورنډ کرښې په دواړو غاړو کې د افغانانو پر وړاندې د داسې طریقو کار اخلي لکه ګستاپو (د هټلر د حکومت دپولیسو استخباراتی اداره) چې به دغه ډول طریقی استعمالولی. د شکنجې او ظلمونو ځینې طریقې چې د پاکستان د استخباراتی ادارو او پوځ له خوا دافغان ولس په مقابل کی تر سره سوي دی د ګستاپو تر طریقو هم بدتر دي.
پنجاب له تېرو ۷۵ کلونو راهیسې د افغانانو پر وړاندې هر رقم ظلمونه تجربه کړی دی لکه شکنجه، زندان، قتل، استبداد او داسې نور ، دا معلومه سوه چې پاکستان نسی کولای چی افغان ولس دځان کی. حتی که څو سوه کاله تیرسي، دوی به خپل هدف ته ونه رسیږي. نور نو دغه حالت بس دی اوباید پای ته ورسیږی اسلام اباد باید په دغه پوه سۍ
-پښتونخوا او بلوچستان زمونږ خاوره ده. اوس مهال دغه سیمې د اسلام اباد تر ادارې لاندې دي. موږ نه غواړو چې زموږ خاوره او خلک د پاکستان له خوا اداره سي. موږ غواړو چی د افغان حکومت د پښتونخوا او بلوچستان اداره په خپله غاړه واخلي. دا زموږ حق دی. موږ افغانان په هېڅ صورت نه غواړو چې خپله خاوره پنجاب ته وسپارو. موږ نه غواړو چې خپله خاوره خرڅه کړو او یا یې چاته دتحفی په ډول ورکړو.
- موږ د ډیورنډ کرښې دواړو غاړو ته یوه کورنۍ یو. د ډیورنډ کرښې دواړو خواووته زموږ دخاوری او ولس په منځ کی بیا یووالی زموږ حق دی. موږ ژر تر ژره د خپل ولس او هیواد بیا یووالی غواړو. تر څو چې زموږ خاوره د پنجاب په لاس کې وي، سوله نه راځي. د سولې کیلي د افغان ولس او د افغانستان د خاورې په يووالي کې ده. زموږ له بیا یووالي پرته د افغانستان او پاکستان ترمنځ شخړه نه سي حل کېدای. دا حقیقت دی. که څوک دا دعوه کوي چې سوله راغلې ده، دوی افغان ولس او دنیا خطاباسي.
- موږ سمندر ته خپل لاسرسی غواړو ترڅو په نړیواله کچه په آزاده توګه تجارت وکړو.
- موږ ټول افغان ولس او خپل راتلونکي نسلونه ژغورل غواړو. موږ د ډیورنډ کرښې دواړو خواوو ته پراته افغانان غواړو چې پرته له بېرې، جلاوالی، زندانی کیدلو، شکنجې او د پاکستان له خوا د وژنې پرته په سوله کې ژوند وکړو.
په درنښت
خانم ها و آقایان عزیز
پشتونخواه و بلوچستان سرزمین ماست. ما در دو طرف خط دیورند یک خانواده هستیم. اتحاد مجدد سرزمین ومردم ما حق ماست ما حقوق خود و اتحاد مجدد خود را می خواهیم.
پاکستان ۵۰ سال است که مردم افغانستان را در دو سوی خط دیورند آزار و اذیت می کند. پاکستان در دو سوی خط دیورند جنایات متعددی را علیه مردم افغانستان انجام داده و از روش های مختلف سرکوب کردن استفاده کرده است. ذیلا تنها به بخشی از آن اشاره می کنیم:
- پاکستان بیش از دو میلیون افغان در دو طرف خط دیورند را به قتل رسانده است.
- در پشتونخوا و بلوچستان، هر کسی که خواستار آزادی و عدالت باشد، معمولاً ناپدید می شود، یا در زندان به سر می برد، شکنجه می شود، پشت درهای بسته محاکمه می شود و اغلب به قتل می رسد.
اگر کسی از طریق مطبوعات یا در گفتگوهای تلویزیونی از سیاست پاکستان انتقاد کرده باشد، اکثراً چنین افرادی دستگیر و شکنجه شده اند و چندین نفر از آنها به قتل رسیده اند.ستراتیژی پاکستان استفاده از خشونت علیه مردم افغانستان در دو سوی خط دیورند و گسترش ترس است.
- در دو طرف خط دیورند افغان هایی هستند که با هم خویشاوندی فامیلی دارند. زوج های متاهل متعددی وجود دارند که یکی از آنها از یک طرف و دیگر از طرف دیگر خط دیورند است. زمانی که افغانها میخواستند برای دیدار با خویشاوندان یا ازدواج از این سو به آن سوی خط دیورند بروند، گذرگاه های خط دیورند چندین بار برای چندین هفته به روی آنها بسته شدند. پولیس های پاکستان به این افراد اجازه عبور ندادند. پولیس پاکستان بارها این افراد از جمله کودکان، زنان و افراد مسن را با چوب مورد لت کوب قرار دادند. چندین بار اتفاق افتاده است که پولیس پاکستان به سوی جمعیتی که قصد عبور از خط ذیورند را داشتند تیراندازی کرده وبعضی وقت ها مردم بیگناه افغان را کشته و زخمی کرده است. مردم، اعم از کودکان، زنان و افراد مسن، هفتهها منتظر باز شدن گذرگاهها بودند، مجبور بودند روی زمین بخوابند تا هفتههای انتظار برای بازگشایی گذرگاهها را سپری کنند، زیرا میخواستند ازخویشاوندان خود در آن سوی گذرگاه دیدن کنند.
- دولت پاکستان از افغان هایی که وارد پشتونخوا و بلوچستان می شوند ویزای پاکستان را می خواهد. این ناعادلانه است، زیرا پشتونخواه و بلوچستان سرزمین افغانان است. ما برای سفر به سرزمین خود نیازی به ویزا نداریم. بنابراین، ما نمی خواهیم پاکستان برای سفر به پشتونخوا و بلوچستان از افغان ها ویزا بگیرد. گزارش شده است که سفارت و کنسولگری های پاکستان در افغانستان تا حدود ۷۰۰ دالر امریکایی از افغان های درخواست کننده ویزا رشوت می گیرند. بازهم اتفاق افتاده است که پاکستانی ها به برخی از افغان ها با وجود داشتن ویزا برای پاکستان، اجازه ورود به پشتونخوا را نداده اند.
- مقامات پاکستانی همواره اموال تجارتی تاجران افغان را که توسط کشتی به بندر پاکستان رسیده بودند، بازداشت کرده و ماه ها بدون دلیل از انتقال آنها به افغانستان جلوگیری کرده اند. به این ترتیب مقامات پاکستانی می خواستند اموال تجارتی افغانان را مدت زمان بیشتری در بندر قید کنند و پس از رهاکردن اموال مذکور، مبلغ هنگفتی را به عنوان محصول بندری و مالیات از تاجران افغان مطالبه می کردند. گاهی اوقات، زمانی که تاجران افغان اموال منجمد مانند گوشت و غیره را در کانتینرهای یخچال دار از ممالک خارج از طریق بندر پاکستان وارد می کردند و می خواستند به افغانستان منتقل کنند، مقامات پاکستانی از انتقال این اموال به افغانستان جلوگیری می کردند تا اینکه اموال در بندر آنجا خراب شده و دور انداخته می شدند در نتیجه ان تاجران افغان با خسارات هنگفتی که بالغ بر میلیون ها دالر امریکایی می شد مواجه می شدند. مقامات پاکستانی با استفاده از این روش ها تاجران افغان را مورد آزار و اذیت قرارمی دادند مبالغ هنگفتی را از آنها جمع آوری می کردند و خسارت مالی زیادی را به آنها وارد می کردند.
- چندین بار شایعاتی در مورد تجاوز به زنان افغان توسط مقامات و پولیس پاکستان را شنیدیم. چنین حوادثی همیشه ازمردم مخفی نگه داشته شده است، زیرا تجاوز جنسی در افغانستان سبب شرم قربانیان این حوادث و خانواده های آنها پنداشته می شوند لذا انها سکوت اختیار می کنند.
دولت پاکستان، استخبارات پاکستان وفوج پاکستان با استفاده از روش هایی مانند گستاپو (استخبارات پولیس دولتی حکومت هیتلر) در آن زمان، تمام جنایات قابل تصور را علیه مردم افغانستان در دو طرف خط دیورند انجام می دهند. برخی از روش های شکنجه و جنایاتی که توسط استخبارات پاکستان وفوج پاکستان انجام می شود بدتر از گستاپو است.
پنجاب ۷۵ سال است که همه کردا های ظالمانه را روی مردم افغانستان امتحان کرده است، از جمله شکنجه، زندان، ترور، استبداد و غیره. یک حقیقت واضح است که پاکستانی ها نتوانسته اند افغان ها را ازخود کنند. حتی اگر چند صد سال هم بگذرد، به هدف خود نمی رسند. لهذا حالت فعلی بس است ونباید ادامه داشته باشد . اسلام آباد باید حقایق ذیل را درک کنند
پشتونخوا و بلوچستان سرزمین ماست. در حال حاضر این مناطق تحت مدیریت اسلام آباد است. ما نمی خواهیم سرزمین و مردم ما توسط پاکستان اداره شود. ما از دولت افغانستان می خواهیم که اداره پشتونخوا و بلوچستان را به دست خود بگیرد. این حق ماست. ما مردم افغانستان به هیچ وجه نمی خواهیم سرزمین خود را به پنجاب واگذار کنیم. ما نمی خواهیم سرزمین خود را بفروشیم یا به کسی به طور تحفه بدهیم.
- ما افغانان در دو طرف خط دیورند یک خانواده هستیم. اتحاد مجدد سرزمین ومردم ما حق ماست ما خواستار اتحاد مجدد مردم و کشورما در اسرع وقت هستیم. تا زمانی که سرزمین ما در دست پنجاب باشد، صلح برقرار نخواهد شد. کلید صلح در اتحاد مجدد مردم افغانستان و خاک افغانستان نهفته است. بدون اتحاد مجدد ما، منازعه بین افغانستان و پاکستان قابل حل نیست. این واقعیت است. اگر کسی ادعا کند که صلح برقرار شده است، مردم افغانستان و جهان را فریب میدهد.
ما خواهان دسترسی خود به بحر هستیم تا بتوانیم آزادانه در سطح بین المللی تجارت کنیم.
ما می خواهیم تمام مردم افغانستان و نسل های آینده خود را نجات دهیم. ما مردم افغانستان در دو سوی خط دیورند میخواهیم بدون ترس، بدون جدایی، بدون زندانی شدن، بدون شکنجه و بدون قتل توسط پاکستان در صلح زندگی کنیم.
با احترام
Pakistan schickaniert und tyrannisiert seit 50 Jahren das afghanische Volk auf beiden Seiten der Durand-Linie. Pakistan hat zahlreiche Gräueltaten gegen das Afghanische Volk auf beiden Seiten der Durand-Linie begangen und verschiedene Unterdrückungsmethoden benutzt. Nachfolgend möchten wir nur ein Teil davon erwähnen:
-
Pakistan hat auf beiden Seiten der Durand-Linie mehr als 2 Millionen Menschen ermordet.
-
Wenn jemand in Pashtunkhwa und Belutschistan die Freiheit und Gerechtigkeit verlangt, verschwindet spurlos, landet in Gefängnis, wird gefoltert, bekommt kurzen Prozess hinter verschlossenen Türen und wird ermordet.
- Wenn jemand über die Presse oder bei TV-Diskussionen die Politik vom Pakistan kritisiert hat, dann sind diese Personen verhaftet und gefoltert worden und mehrere davon sind ermordet worden. Die Strategie vom Pakistan ist, mit Brutalität gegen das Afghanische Volk auf beiden Seiten der Durand-Lnie vorzugehen und Angst zu verbreiten.
- Auf beiden Seiten der Durand-Linie leben Afghanen, die Verwandtschaft miteinander haben. Es gibt zahlreiche Ehepaare, bei denen ein Ehepartner aus einer Seite und anderer Ehepartner aus der anderen Seite der Durand-Linie stammt. Wenn die Afghanen von einer Seite zur anderen Seite der Durand-Linie reisen wollten, um ihre Verwandten zu besuchen oder zu heiraten, wurden für sie mehrmals für mehreren Wochen die Grenzübergänge geschlossen. Die pakistanischen Polizisten ließen diese Menschen nicht durch. Mehrmals schlugen die pakistanischen Polizistan diese Leute mit Stöcken, darunter Kinder, Frauen und alten Menschen. Es ist mehrmals ist passiert, dass die pakistanischen Polizisten auf die Menschenmgen, die die Grenzübergänge passieren wollten, Feuer eröffnet haben und dabei auch Menschen manchmal getötet und verlezt haben. Die Leute, darunter Kinder, Frauen und alten Menschen warteten wochenlang auf Öffnung der Grenzübergänge, mussten auf dem Boden schlafen, um die wochenlange Wartezeiten bis zur Wiedereröffnung der Grenzübergänge zu überwinden, weil sie ihre Verwandten auf der anderen Seite der Durand-Linie besuchen wollten.
- Die pakistanische Regierung verlangt von den Afghanen, die nach Paschtunkhwa und Belutschistan einreisen wollen, pakistanisches Einreisevisum.Das ist ein Unrecht. Denn Pashtunkhwa und Belutschistan ist unser Territorium. Wir brauchen für Reisen zu unserem eigenen Territorim kein Visum. Desahlb wollen wir nicht, dass Pakistan von Afghanen für Reisen nach Paschtunkhwa und Beluschistan Visum verlangt. Die pakistanische Botschaft und Konsulate in Afghanistan kassieren von den Afghanen bei Beantragung von Visum Schmiergelder bis 700 US-Dollar. Es ist trotzdem passiert, dass manchen Afghanen die Einreise nach Paschtunkhwa und Belutschistan verweigert wurde.
- Die pakistanische Behörden haben immer die gewerbliche Güter der afghanischen Geschäftsleuten, die per Schiff in den pakistanischen Hafen eintrafen, im Hafen aufgehalten und ohne trifftigen Grund ihre Weitertransport nach Afghanistan monatelang verhindert. Damit wollten die pakistanischen Behörden erreichen, dass diese Güter längere Zeiten im Hafen verbringen, um anschließend bei Freigabe der Güter hohe Geldsummen als Hafengebühren und Steuer von den afghanischen Geschäftsleuten zu verlangen. Manchmal, wenn die afghanische Geschäftsleute Gefriergüter wie Fleisch usw. in Kühlcontainer aus dem Ausland über pakistanischem Hafen importierten und nach Afghanistan tranportieren wollten, dann haben die pakistanischen Behörden den Weitertransport dieser Waren nach Afghanistan verhindert, bis diese Güter dort im Hafen verdarben und weggeschmissen werden mussten. Es entstanden jedes Jahr enorme Schaden in Höhe von vielen Millionen US-Dollar für die afghanische Geschäftsleuten. Mit diesen Methoden wollten die pakistanischen Behörden die afghanischen Geschäftsleuten schikanieren, von ihnen hohe Geldsummen kassieren und ihnen enorme finanziellen Schaden zufügen.
- Mehrmals hörten wir Gerüchte über Vergewaltigung der afghanische Frauen durch die pakistanische Beamten und Polizisten. Über solche Vorfälle wurde immer in der Öffentlichkeit verschwiegen, weil eine Vergewaltigung eine Schande für die Opfer und ihre Familie in Afghanistan darstellt.
- Pashtunkhwa und Belutschistan sind unser Territorium. Derzeit stehen diese Gebiete unter Verwaltung vom Islamabad. Wir wollen nicht, dass unser Territorium und unser Volk vom Pakistan verwaltet wird. Wir wollen, dass die afghanische Regierung die Verwaltung von Paschtunkhwa und Belutschistan übernimmt. Das ist unser Recht. Auf keinen Fall wollen wir afghanisches Volk unser Territorium dem Punjab überlassen. Wir wollen weder unser Territorium verkaufen noch verschenken.
- Wir sind auf beiden Seiten der Durand-Linie eine Familie. Wiederverienigung ist unser Recht. Wir wollen so schnell wie möglich die Wiedervereinigung useres Volks und unseres Lands. Solange sich unser Territorium in den Händen vom Punjab befindet, wird es keinen Frieden geben. Der Schlüssel für Frieden liegt in einer Wiedervereinigung des afghanischen Volks und des afganisches Territoriums. Ohne unsere Wiedervereinigung kann der Konflikt zwischen Afghanistan und Pakistan nicht gelöst werden. Das ist die Realität. Wenn jemand behauptet, dass der Frieden wiederhergestellt worden ist, dann ist das eine Täutschung des afghanischen Volks und der Welt.
- Wir wollen unseren eigenen Zugang zum Meer haben, damit wir auf internationale Ebene frei handeln können.
- Wir wollen das gesamte afghanische Volk und unsere künftige Generationen retten.Wir afghanisches Volk auf beiden Seiten der Durand-Linie wollen ohne Angst, ohne Trennung, ohne Gefangenschaft, onhe Folter und ohne Ermordung durch Pakistan in Ruhe leben können.