ګرانو میرمنو او ښاغلو

پښتونخوا او بلوچستان زموږ خاوره ده. موږ د ډیورنډ کرښې دواړوخواوو ته یوه کورنۍ یو. د ډیورنډ کرښې دواړو خواووته زموږ دخاوری او ولس بیا یووالی زموږ حق دی. موږ خپل حق او د خپلی خاوری او ولس بیا یووالی غواړو.

پاکستان د تېرو ۵۰ کلونو راهیسې د ډیورنډ کرښې دواړو غاړو ته افغانان شکنجه کوی او ځوروي یې. پاکستان د ډیورنډ کرښې په دواړو غاړو کې د افغانانو پر وړاندې بې شمېره ظلمونه کړي دی او د  بېلابېلو طریقو څخه یې کار اخیستی دی. لاندې موږ غواړو د هغې یوازې یوه برخه ذکر کړو:

- پاکستان د ډیورنډ کرښې دواړو غاړو ته تر دوو میلیونو زیات افغانان وژلی دی.


- په پښتونخوا او بلوچستان کې هر هغه څوک چې د ازادۍ او عدالت غوښتنه کوي معمولاً بې له کومې نښې ورکېږي، زندان ته اچول کېږي، شکنجه کېږي، د تړلو دروازو تر شا لنډه محاکمه کېږي او ډېر کله وژل کېږي.


- هر چا چی د مطبوعاتو او یا تلویزیوني بحثونو دلارې د پاکستان پر سیاست نیوکه کړې وي، نو اکثره داسې کسان نیول سوي دی، شکنجه سوي دی او ډیر نفر وژل سوي دي. د پاکستان ستراتیژي دا ده چې د ډیورنډ کرښې دواړو غاړو ته د افغانانو پر ضد د وحشت څخه کار واخلي او بېره خپره کړي.


- د ډیورنډ کرښې دواړو غاړو ته افغانان اوسیږي چې یو له بل سره خپلوی لري اویودبل یی ودونه کړی دی . کله چې افغانانو غوښتل د ډیورنډ کرښې هغې غاړې ته د خپلوانو د لیدو یا واده کولو د پاره سفر وکړي، پاکستان به  د څو هفتو دپاره د دوی پر مخ لار وتړل. پاکستاني پولیسو دغه کسان نه پرېښودل  چی دډیورنډ دکرښی هغه غاړی ته ولاړسی. پاکستاني پولیسو په وار وار دغه کسان په سوټیانو وهلي دی چې ماشومان، ښځې او بوډاګان پکې شامل وه. څوپلا پاکستاني پولیسو پر هغو خلکو ډزې کړي دیی چې غوښتل یې دډیورند تر کرښی ور واوړي،  کله کله یې خلک وژلي او ټپیان کړي هم دي. د ماشومانو، ښځو او بوډاګانو په ګډون به خلکو د لارې د خلاصیدو دپاره په هفتو هفتو انتظار ایستلی، پر سړکانو به بیدیدل ځکه چې دوی غوښتل دد ډیورنډ دکرښی بلې غاړې ته د خپلو خپلوانو دلیدو دپاره ولاړسي. .


- د پاکستان حکومت د  افغانانوڅخه و پښتونخوا او بلوچستان ته د تګ دپاره د پاکستان ویزې غواړي. پاکستان دغه حق نه لری ځکه پښتونخوا او بلوچستان زموږ خاوره ده. موږ خپلې خاورې ته د سفر دپاره ویزې ته اړتیا نه لرو. له همدې امله موږ له پاکستان څخه غواړو چې پښتونخوا او بلوچستان ته د تګ لپاره د افغانانو څخه ویزې و نه غواړي. په افغانستان کې د پاکستان سفارت او قونسلګریانو د افغانانو څخه د پاکستانی ویزو دپاره تر ۷۰۰ ډالرو پورې رشوت اخلي.  داسې هم سوي دی چې  پاکستان ځينې  افغانان پښتونخوا او بلوچستان ته نه پریښول په داسې حال کې چې د پاکستان ويزه يې هم درلوده .

- پاکستاني چارواکو تل د هغو افغان سوداګرو تجارتی مالونه چې د  سمندر دلاری د کښتی په  ذریعه  د پاکستان بندر ته راتلل، نیولي او پرته له کوم دلیله یې افغانستان ته د هغوی د تګ  مخه نیولې ده. په دې توګه، پاکستاني چارواکو غوښتل، چې دا مالونه په بندر کې د اوږدې مودې د پاره معطله کړي او وروسته ددغه مالونو د ایله کولو په وخت کې د افغان سوداګرو څخه د بندرونو د فیس او مالیاتو په توګه د  ډیرو پیسو غوښتنه وکړي. کله کله به افغان سوداګرو د خارجی هیوادو څخه دپاکستان د بندر پرلار په یخچال لرونکو کانتینرونو کې  غوښې او نورو یخچالی مواد واردول او غوښتل به یې چې افغانستان ته یې یوسی، پاکستاني چارواکو به دغه مواد په بندر کی معطله کړل تر څوچی دغه مالونه به خراب سول او وبه یی غورځول افغان سوداګرو ته هر کال د د ډیرومیلیونونو ډالرو په ارزښت تاوانونه واوښتل. پاکستاني چارواکو ددغه طریقو څخه د افغان سوداګرو د ځورولو، د هغوی څخه د زیاتو پیسو د اخیستلو او هغوی ته د لوی مالي زیانونود اړولو دپاره کار اخیستلی.

- موږڅو پلا اوازې اوریدلي دي چی د پاکستاني چارواکو او پولیسو له خوا پر افغان ښځو  جنسي تیري سوی دي. دا ډول پېښې تل د عامو خلکو پټې ساتل شوي، ځکه چې جنسي تېری په افغانستان کې د قربانیانو او د هغوی د کورنیو دپاره یو ډول شرم بلل کیږی ځکه نو چاته حال نسی ویلای.

د پاکستان حکومت، د پاکستان استخباراتې ادارې او د پاکستان پوځ د ډیورنډ کرښې په دواړو غاړو کې د افغانانو پر وړاندې د داسې طریقو کار اخلي لکه ګستاپو (د هټلر د حکومت دپولیسو استخباراتی اداره) چې به دغه ډول طریقی استعمالولی. د شکنجې او ظلمونو  ځینې طریقې چې د پاکستان د استخباراتی ادارو او پوځ له خوا دافغان ولس په مقابل کی تر سره سوي دی د ګستاپو تر طریقو هم بدتر دي.

پنجاب له تېرو ۷۵ کلونو راهیسې د افغانانو پر وړاندې هر رقم ظلمونه تجربه کړی دی لکه شکنجه، زندان، قتل، استبداد او داسې نور  ، دا معلومه سوه چې  پاکستان نسی کولای چی  افغان ولس دځان کی. حتی که څو سوه کاله تیرسي، دوی به خپل هدف ته ونه رسیږي. نور نو دغه حالت بس دی اوباید پای ته ورسیږی اسلام اباد باید په دغه پوه سۍ

-پښتونخوا او بلوچستان زمونږ خاوره ده. اوس مهال دغه سیمې د اسلام اباد تر ادارې لاندې دي. موږ نه غواړو چې زموږ خاوره او خلک د پاکستان له خوا اداره سي. موږ غواړو چی د افغان حکومت د پښتونخوا او بلوچستان اداره په خپله غاړه واخلي. دا زموږ حق دی. موږ افغانان په هېڅ صورت نه غواړو چې خپله خاوره پنجاب ته وسپارو. موږ نه غواړو چې خپله خاوره خرڅه کړو او یا یې چاته دتحفی په ډول ورکړو.

- موږ د ډیورنډ کرښې دواړو غاړو ته یوه کورنۍ یو. د ډیورنډ کرښې دواړو خواووته زموږ دخاوری او ولس په منځ کی بیا یووالی  زموږ حق دی. موږ ژر تر ژره د خپل ولس او  هیواد  بیا یووالی غواړو. تر څو چې زموږ خاوره د پنجاب په لاس کې وي، سوله نه راځي. د سولې کیلي د افغان ولس او د افغانستان د خاورې په يووالي کې ده. زموږ له بیا یووالي پرته د افغانستان او پاکستان ترمنځ شخړه نه سي حل کېدای. دا حقیقت دی. که څوک دا دعوه کوي چې سوله راغلې ده، دوی افغان ولس او دنیا خطاباسي.

- موږ سمندر ته خپل لاسرسی غواړو ترڅو په نړیواله کچه په آزاده توګه تجارت وکړو.

- موږ ټول افغان ولس او خپل راتلونکي نسلونه ژغورل غواړو. موږ د ډیورنډ کرښې دواړو خواوو ته پراته افغانان غواړو چې پرته له بېرې، جلاوالی، زندانی کیدلو، شکنجې او د پاکستان له خوا د وژنې پرته په سوله کې ژوند وکړو.

په درنښت

خانم ها و آقایان عزیز

پشتونخواه و بلوچستان سرزمین ماست. ما در دو طرف خط دیورند یک خانواده هستیم. اتحاد مجدد سرزمین ومردم ما حق ماست ما حقوق خود و اتحاد مجدد خود را می خواهیم.

پاکستان ۵۰ سال است که مردم افغانستان را در دو سوی خط دیورند آزار و اذیت  می کند. پاکستان در دو سوی خط دیورند جنایات متعددی را علیه مردم افغانستان انجام داده و از روش های مختلف سرکوب کردن استفاده کرده است. ذیلا تنها به بخشی از آن اشاره می کنیم:

- پاکستان بیش از دو میلیون افغان در دو طرف خط دیورند را به قتل رسانده است.

- در پشتونخوا و بلوچستان، هر کسی که خواستار آزادی و عدالت باشد، معمولاً ناپدید می شود، یا در زندان به سر می برد، شکنجه می شود، پشت درهای بسته محاکمه می شود و اغلب به قتل می رسد.

 اگر کسی از طریق مطبوعات یا در گفتگوهای تلویزیونی از سیاست پاکستان انتقاد کرده باشد، اکثراً چنین افرادی دستگیر و شکنجه شده اند و چندین نفر از آنها به قتل رسیده اند.ستراتیژی پاکستان استفاده از خشونت علیه مردم افغانستان در دو سوی خط دیورند و گسترش ترس است.

- در دو طرف خط دیورند افغان هایی هستند که با هم  خویشاوندی فامیلی دارند. زوج های متاهل متعددی وجود دارند که یکی از آنها از یک طرف و دیگر از طرف دیگر خط دیورند است. زمانی که افغان‌ها می‌خواستند برای دیدار با خویشاوندان یا ازدواج از این سو به آن سوی خط دیورند بروند، گذرگاه‌ های خط دیورند چندین بار برای چندین هفته به روی آنها بسته شدند. پولیس های پاکستان به این افراد اجازه عبور ندادند.  پولیس پاکستان بارها این افراد از جمله کودکان، زنان و افراد مسن را با چوب مورد لت کوب قرار دادند. چندین بار اتفاق افتاده است که پولیس پاکستان به سوی جمعیتی که قصد عبور از خط ذیورند را داشتند تیراندازی کرده وبعضی وقت ها مردم بیگناه افغان را کشته و زخمی کرده است. مردم، اعم از کودکان، زنان و افراد مسن، هفته‌ها منتظر باز شدن گذرگاه‌ها بودند، مجبور بودند روی زمین بخوابند تا هفته‌های انتظار برای بازگشایی گذرگاه‌ها را سپری کنند، زیرا می‌خواستند ازخویشاوندان خود در آن سوی گذرگاه دیدن کنند.

- دولت پاکستان از افغان هایی که وارد پشتونخوا و بلوچستان می شوند ویزای پاکستان را می خواهد. این ناعادلانه است، زیرا پشتونخواه و بلوچستان سرزمین افغانان است. ما برای سفر به سرزمین خود نیازی به ویزا نداریم. بنابراین، ما نمی خواهیم پاکستان برای سفر به پشتونخوا و بلوچستان از افغان ها ویزا بگیرد. گزارش شده است که سفارت و کنسولگری های پاکستان در افغانستان تا حدود  ۷۰۰  دالر امریکایی از افغان های درخواست کننده ویزا رشوت می گیرند. بازهم اتفاق افتاده است که  پاکستانی ها به برخی از افغان ها با وجود داشتن ویزا برای پاکستان، اجازه ورود به پشتونخوا را نداده اند.

- مقامات پاکستانی همواره اموال تجارتی تاجران افغان را که توسط کشتی به بندر پاکستان رسیده بودند، بازداشت کرده و ماه ها بدون دلیل  از انتقال آنها به افغانستان جلوگیری کرده اند. به این ترتیب مقامات پاکستانی می خواستند اموال تجارتی افغانان را مدت زمان بیشتری  در بندر قید کنند و پس از رهاکردن اموال مذکور، مبلغ هنگفتی را به عنوان محصول بندری و مالیات از تاجران افغان مطالبه می کردند. گاهی اوقات، زمانی که تاجران افغان اموال منجمد مانند گوشت و غیره را در کانتینرهای یخچال دار از ممالک خارج  از طریق بندر پاکستان وارد می کردند و می خواستند به افغانستان منتقل کنند، مقامات پاکستانی از انتقال این اموال به افغانستان جلوگیری می کردند تا اینکه اموال در بندر آنجا خراب شده و دور انداخته می  شدند در نتیجه ان تاجران افغان با خسارات هنگفتی که بالغ بر میلیون ها دالر امریکایی می شد مواجه می شدند. مقامات پاکستانی با استفاده از این روش ها تاجران افغان را مورد آزار و اذیت قرارمی  دادند  مبالغ هنگفتی را از آنها جمع آوری می کردند و خسارت مالی زیادی را به آنها وارد می کردند.

- چندین بار شایعاتی در مورد تجاوز به زنان افغان توسط مقامات و پولیس پاکستان را شنیدیم. چنین حوادثی همیشه ازمردم مخفی نگه داشته شده است، زیرا تجاوز جنسی در افغانستان سبب شرم قربانیان این حوادث و خانواده های آنها  پنداشته می شوند لذا انها سکوت اختیار می کنند.

دولت پاکستان، استخبارات پاکستان وفوج پاکستان با استفاده از روش هایی مانند گستاپو (استخبارات پولیس دولتی حکومت هیتلر) در آن زمان، تمام جنایات قابل تصور را علیه مردم افغانستان در دو طرف خط دیورند انجام می دهند. برخی از روش های شکنجه و جنایاتی که توسط  استخبارات پاکستان وفوج پاکستان انجام می شود بدتر از گستاپو است.

پنجاب ۷۵ سال است که همه کردا های ظالمانه را روی مردم افغانستان امتحان کرده است، از جمله شکنجه، زندان، ترور، استبداد و غیره. یک حقیقت واضح است که  پاکستانی ها نتوانسته اند  افغان ها را ازخود کنند. حتی اگر چند صد سال هم بگذرد، به هدف خود نمی رسند. لهذا حالت فعلی  بس است ونباید ادامه داشته باشد . اسلام آباد باید حقایق ذیل را درک کنند

پشتونخوا و بلوچستان سرزمین ماست. در حال حاضر این مناطق تحت مدیریت اسلام آباد است. ما نمی خواهیم سرزمین و مردم ما توسط پاکستان اداره شود. ما از دولت افغانستان می خواهیم که اداره پشتونخوا و بلوچستان را به دست خود بگیرد. این حق ماست. ما مردم افغانستان به هیچ وجه نمی خواهیم سرزمین خود را به پنجاب واگذار کنیم. ما نمی خواهیم سرزمین خود را بفروشیم یا به کسی به طور تحفه بدهیم.

- ما افغانان در دو طرف خط دیورند یک خانواده هستیم. اتحاد مجدد سرزمین ومردم ما حق ماست ما خواستار اتحاد مجدد مردم و کشورما در اسرع وقت هستیم. تا زمانی که سرزمین ما در دست پنجاب باشد، صلح برقرار نخواهد شد. کلید صلح در اتحاد مجدد مردم افغانستان و خاک افغانستان نهفته است. بدون اتحاد مجدد ما، منازعه بین افغانستان و پاکستان قابل حل نیست. این واقعیت است. اگر کسی ادعا کند که صلح برقرار شده است، مردم افغانستان و جهان را فریب میدهد.

ما خواهان دسترسی خود به بحر هستیم تا بتوانیم آزادانه در سطح بین المللی تجارت کنیم.

ما می خواهیم تمام مردم افغانستان و نسل های آینده خود را نجات دهیم. ما مردم افغانستان در دو سوی خط دیورند می‌خواهیم بدون ترس، بدون جدایی، بدون زندانی شدن، بدون شکنجه و بدون قتل توسط پاکستان در صلح زندگی کنیم.

با احترام

Dear Ladies and Gentlemen,

Pashtunkhwa and Balochistan are our territory. We are family on both sides of the Durand line. Reunification is our right. We want our rights and our reunion.

Pakistan has been harassing and bullying the Afghan people on both sides of the Durand Line for 50 years. Pakistan has committed numerous atrocities against the Afghan people on both sides of the Durand Line and has used various methods of repression. Below we would like to mention only a part of it:

-Pakistan is responsible for the murder of more than two million Afghans on both sides of the Durand Line.

-In Pashtunkhwa and Balochistan, anyone who demands freedom and justice usually disappears without a trace, ends up in prison, is tortured, given brief trial behind closed doors and is often murdered.

-If someone has criticized the politics of Pakistan through the press or in TV discussions, then mostly such people have been arrested and tortured and several of them have been murdered. Pakistan's strategy is to use brutality against the Afghan people on both sides of the Durand Line and spread fear.

-On both sides of the Durand Line there are Afghans who are related to each other.There are numerous married couples where one spouse is from one side and another spouse is from the other side of the Durand line. When Afghans wanted to travel from side to side of the Durand Line to visit relatives or get married, border crossings were closed to them several times for several weeks. The Pakistani police did not let these people through. Pakistani police officers repeatedly beat these people with sticks, including children, women and old people. It has happened several times that the Pakistani police opened fire on the crowds trying to cross the border, sometimes killing and injuring people. People, including children, women and old people, waited for weeks for the crossings to open, had to sleep on the floor to overcome the weeks of waiting for the crossings to reopen, because they wanted to visit their relatives on the other side of the Durand Line.

-The Pakistani government requires Pakistani entry visas for Afghans entering Pashtunkhwa and Balochistan. This is unfair, because Pashtunkhwa and Balochistan are our territory. We do not need a visa to travel to our own territory. Therefore, we do not want Pakistan to require visas from Afghans for travel to Pashtunkhwa and Baluchistan. It has been reported that the Pakistani embassy and consulates in Afghanistan collect bribes of up to US$700 from Afghans applying for visas. However, it has happened that some Afghans have been denied entry to Pashtunkhwa and Balochistan even though they had a visa for Pakistan.

-The Pakistani authorities have always detained the commercial goods of Afghan businessmen who arrived by ship at the Pakistani port and prevented their further transport to Afghanistan for months without good reasons. In this way, the Pakistani authorities wanted to ensure that these goods spend a longer period of time in the port and then, when the goods were released, demanded large sums of money from the Afghan businessmen as port fees and taxes. Sometimes, when Afghan businessmen imported frozen goods like meat etc. in refrigerated containers from abroad via Pakistani port and wanted to transport them to Afghanistan, the Pakistani authorities prevented these goods from being transported further to Afghanistan until the goods spoiled in the port there and had to be thrown away. Enormous damages, amounting to many millions of US dollars, is caused to Afghan businessmen every year. The Pakistani authorities used these methods to harass Afghan businessmen, collect large sums of money from them and cause enormous financial damage to them.

-Several times we heard rumors about rapes of Afghan women by Pakistani officials and police. Such incidents have always been kept secret from the public because rape is a disgrace to the victims and their families in Afghanistan.

The Pakistani government, Pakistani secret service and Pakistani army are committing all conceivable atrocities against the Afghan people on both sides of the Durand Lines using such methods as Gestapo (secret service of state police of the Hitler government) did at that time. Some torture methods and atrocities committed by the Pakistani secret service and army are worse than those of the Gestapo.

Punjab has tried everything on the Afghan people for 75 years including torture, imprisonment, assassination, tyranny etc. It had become clear that it was not possible for Pakistanis to win over the Afghans. Even if several hundred years would pass, they will not reach their goal. Enough is enough. Islamabad must understand the following: